ما نباید فریب مارک های دینی و معنوی والهی را که به زندگی خود و اعمال خود می زنیم، بخوریم. این ها به تعبیر قرآن و روایات دروغ هایی بیش نیستند. این ها ادعاهایی براساس گمان ها بیش نیستند. ما به جای این که از رزق های وسیع الهی استفاده کنیم، دروغ های مان را رزق خود قرار داده ایم.

آیا ما واقعا به خاطر خدا از خواب بلند می شویم؟ آیا به خاطر خدا صبحانه می خوریم؟ آیا به خاطر خدا سر کار می رویم؟ آیا دانشگاه رفتن تو واقعا به خاطر خد است؟ و... به خودمان دروغ نگوییم. اگر ما دین را از زندگی خود خارج کنیم، آیا زندگی مان تغییری می کند؟ یعنی دیگر نمی خوابیم، از خواب بلند نمی شویم، صبحانه نمی خوریم، و... بنابراین این ها ادعاهایی براساس گمان و دروغ بیش نیست.

ما هنوز نیازمان را به خدا و به امام زمان (عج) و به معصومین(ع) حتی به اندازه یک لیوان آب در هنگام تشنگی احساس نکرده ایم.

وقتی شخصی امیدی مانند امید به قبولی در کنکور دارد، چنین شخصی شبانه روزش صرف درس خواندن، کلاس کنکور رفتن و تست زدن می شود و خواب و بیداری او همه، صرف کنکور خواهد بود؛ یعنی امید او در لحظه  لحظه ی اعمالش آشکار است و بدون این که خود بگوید من امید به قبولی در کنکور دارم، همه، این امید را در اعمالش می بینند و متوجه امید او می شوند، اما چه شده که امید و رجا به خدا در اعمال ما آشکار نیست؟

ما فکر می کنیم ایمان داشتن یعنی باور داشتن؛ ایمان به معنای باور نیست، ایمان یعنی عشق و گرایش، ایمان یعنی خواستن. ایمان به خدا یعنی خدا را خواستن، یعنی کمبود ما خود خداست نه این که باور داشته باشیم خدا هست و سپس او را وسیله قرار دهیم برای رسیدن به دنیا و نان و پوشاک و مسکن. ما در زندگی هر چه را بخواهیم، به همان ایمان داریم؛ بنابراین ما در اوج دینداری مان، خدا و پیر و پیغمبر را وسیله قرار می دهیم برای رسیدن به دنیا. در صورتی که خدا دنیا را وسیله قرار داده است برای رسیدن به خودش.

اگر ایمان به معنای باور باشد، پس شیطان باید جزء مؤمنین باشد. در صورتی که به تصریح قرآن او جزء کافران است و هر کفری که در عالم به وجود بیاید، شیطان دعوت کننده ی به آن بوده است. آیا شیطان باور به خدا ندارد؟ و مگر شیطان مستقیما با خدا تکلم ندارد؟ حتی عزت خدا را قبول دارد و سوگند به عزت خداوند می خورد. آیا شیطان باور به قیامت و آخرت ندارد؟ می بینیم که از خدا می خواهد تا روز قیامت به او مهلت دهد؛ آیا شیطان باور به جهنم و بهشت ندارد؟ می بینیم که کار او این است که جهنم را از آدمیان پر کند و از بهشت براند. و با همه ی این باورها او به تعبیر قرآن از کافران بود.

ادامه دارد ...